το αρκ θυσιάστηκε στο βωμό της συνέχειας (κι όμως , είχε 100 τσάπτερς) , του στόλου (σημαντικό...αλλά μέχρι να καταλάβεις που το πάει ο τύπος μας έβγαλε την πίστη με 5000 β' χαρακτήρες) , μιας επανάληψης της Αλαμπάστα , του γκηαρ 4 , των φλάσμπακ (λο , ντοφλαμίνγκο , ροσινάντε , όλης της φαμίλιας , κύρος-ρεμπέκκα , σένιορ πινκ , όλου του νησιού etc. , etc. ...) και στο τέλος έτρεχε. Δε με πειράζει τόσο το ότι ήταν αποδυναμωμένοι πλέον βέβαια , γιατί παρόλη την ξενέρα (στην αρχή θυμάμαι , θεωρούσαμε ότι οι 4 αξιωματούχοι , θα ταν στο λέβελ του Ντοφλαμίνγκο , θυμάμαι τη φάτσα του Ντιαμάντε στις σκιές και η φάση ήταν ομγ , αυτός είναι πιο δυνατός από τον ίδιο τον Τζόκερ κτλπ...) , υπήρχε ένα μέγιστο μήνυμα.
Δεν αναλύεται ποτέ , αλλά εγώ βλέπω ένα πάττερν , ιδιαίτερα με αυτά που είδαμε στο φλάσμπακ.
Μιλάμε για μία τέρμα οργανωμένη σε στυλ μαφίας φάση , ξεκίνησαν από underdogs , έτσι στα σλαμς , σμολ ταημ μπάντιτς , και αναρριχήθηκαν. Πάρε φάτσες στο φλάσμπακ:
όμως , μετά επαναπάυθηκαν στις δάφνες τους , γινανε δικτατορες βεβαια , αλλα δεν κανανε και πολλα...ταυτοχρονα γέρασαν , πέρναγαν καλά , δεν ήταν στο grind! Αλλάξαν τα πράγματα , ο Ντοφλαμίνγκο ήταν πάντα πιο δυνατός , στιλλ πιστεύω κι αυτός έχει μείνει πίσω , κάποτε δε θα τον τρώγανε έτσι (που και πάλι βγήκε η πίστη ξέρωγω).
Τέλος , αναφέρθηκαν όσοι ήταν στο Πανκ Χάζαρντ. Εκεί δεν ήταν επαναπαυμένοι σε θρόνους και τρώγανε το ψωμί του λαού...εκεί είχε βιοπάλη και ειδικά ο Βέργκο είχε άλλη πίεση γιατί είχε ένα μοναχικό δρόμο , στο κρυφτούλι κιόλας.
Κάπως έτσι λοιπόν , σίγουρα τους είδαμε στην παρακμή τους και στην απότομη προσγείωσή τους...Κάποτε λάμπανε αλλιώς , χωρίς εμπειρία , αλλά με δίψα για άνοδο.
Σαφώς βέβαια , ο Ντοφλαμίνγκο ως το κεφάλι , έπαιζε έναν εντελώς άλλο ρόλο στο "σήμερα" , δικτάτορας , βαρόνος , πούλαγε όπλα , "ναρκωτικά" , είχε πλάτες γιόνκου...είχε άλλα πλάνα για να ανέβει , ίσως καλύτερα , αλλά την έφαγε από το...τίποτα.
