Ο όρος anime (άνιμε) χρησιμοποιείται από τον δυτικό κόσμο για να χαρακτηρίσει τα Ιαπωνικά κινούμενα σχέδια. Στα Ιαπωνικά γράφεται με τους τρεις χαρακτήρες κατακάνα: "α", "νι", "με" (アニメ） και προφέρεται όπως διαβάζεται, αν και συνήθως σε διάφορες χώρες το προφέρουν ανάλογα με τους κανόνες ή τις συνήθειες προφοράς τους. Η λέξη αποτελεί συντόμευση της αγγλικής λέξης animation, η οποία στα Ιαπωνικά προφέρεται άνιμεσον (アニメーション) με παχύ "σ". Όπως και οι περισσότερες αγγλικές λέξεις που έχουν προστεθεί στην Ιαπωνική γλώσσα, έτσι και το animation συχνά "κόβεται" στην πιο σύντομη μορφή anime. Στην Ιαπωνία ως anime / animation χαρακτηρίζονται όλα τα κινούμενα σχέδια ανεξάρτητα από την χώρα προέλευσής τους, αντίθετα εκτός Ιαπωνίας έχει καθιερωθεί να χαρακτηρίζονται ως anime μόνο τα Ιαπωνικά κινούμενα σχέδια.
Τα άνιμε έχουν αρκετές διαφορές και κάποια συγκεκριμένα χαρακτηριστικά που τα κάνουν να ξεχωρίζουν από τα υπόλοιπα κινούμενα σχέδια. Η μεγαλύτερη διαφορά είναι πως αντίθετα με αυτό που πιστεύεται στην δύση, πως τα κινούμενα σχέδια είναι κάτι μόνο για παιδιά, στα άνιμε αυτό δεν ισχύει. Υπάρχουν φυσικά άνιμε για παιδιά αλλά δεν περιορίζεται το είδος μόνο σε αυτό. Υπάρχουν άνιμε με πολύ πλούσια θεματολογία για όλες τις ηλικίες και ομάδες ανθρώπων. Άνιμε για αγόρια "少年" (shounen) (σ'όνεν), άνιμε για κορίτσια "少女" (shoujo) (σ'ότζο), για μικρές ηλικίες ως και αποκλειστικά για ενήλικους "成年" (seinen) (σέινεν)....
Χαρακτηριστικά εξωτερικά γνωρίσματα των άνιμε, είναι το ύφος που χρησιμοποιείται στον σχεδιασμό τους και ορισμένες τεχνικές. Οι χαρακτήρες στα άνιμε έχουν συνήθως αρκετά μεγάλα μάτια. Κάτι που βοηθάει πάρα πολύ στην έκφραση των συναισθημάτων. Με τα μάτια απεικονίζει ο σχεδιαστής των άνιμε την λύπη, χαρά, φόβο, οργή και οποιοδήποτε άλλο συναίσθημα των ηρώων του. Επίσης συνήθως δίνεται αρκετή σημασία στην λεπτομέρεια, έτσι ώστε τα σχέδια να είναι όσο το δυνατόν πιο ρεαλιστικά και όχι σουρεαλιστικά όπως συμβαίνει συνήθως στην δύση. Οι εκφράσεις ακόμα των ηρώων δεν είναι φυσιολογικές, αφού το πρόσωπο και άλλα χαρακτηριστικά του μεγεθύνονται ανάλογα με την περίσταση. Έτσι δεν θα είναι περίεργο το στόμα να ανοίγει διάπλατα και να καλύπτει το μισό πρόσωπο σε περιπτώσεις που ο ήρωας χαίρεται.
Οι ήρωες στα άνιμε δεν μοιάζουν επίσης τόσο πολύ με αυτούς που μας έχει συνηθίσει η Δύση, ή μάλλον καλύτερα η Αμερική. Δεν είναι ακραίες εκδόσεις των φύλων, με στενά κολλητά ρούχα που διαγράφουν το σώμα. Οι ήρωες είναι απλοί συνηθισμένοι άνθρωποι όπως εμείς. Οι οποίοι εργάζονται, πάνε σχολείο, ερωτεύονται, απογοητεύονται, ονειρεύονται όπως εμείς. Αυτοί οι συνηθισμένοι άνθρωποι όμως έχουν κάτι το ιδιαίτερο. Έχουν κάποια κρυφή μαγική δύναμη, ή γνωρίζουν κάποιο μαγικό πλάσμα ή έχουν πρόσβαση σε έναν άλλο κόσμο. Οι κακοί δεν είναι απόλυτοι, και οι καλοί δεν κάνουν μόνο καλό. Οι ήρωες πεθαίνουν, ή εξαφανίζονται και ξεχνιούνται. Αυτά τα λίγα και άλλα πολλά κάνουν τα άνιμε να ξεχωρίζουν.
Πηγη:
http://el.wikipedia.org/wiki/Άνιμε
Τα άνιμε έχουν αρκετές διαφορές και κάποια συγκεκριμένα χαρακτηριστικά που τα κάνουν να ξεχωρίζουν από τα υπόλοιπα κινούμενα σχέδια. Η μεγαλύτερη διαφορά είναι πως αντίθετα με αυτό που πιστεύεται στην δύση, πως τα κινούμενα σχέδια είναι κάτι μόνο για παιδιά, στα άνιμε αυτό δεν ισχύει. Υπάρχουν φυσικά άνιμε για παιδιά αλλά δεν περιορίζεται το είδος μόνο σε αυτό. Υπάρχουν άνιμε με πολύ πλούσια θεματολογία για όλες τις ηλικίες και ομάδες ανθρώπων. Άνιμε για αγόρια "少年" (shounen) (σ'όνεν), άνιμε για κορίτσια "少女" (shoujo) (σ'ότζο), για μικρές ηλικίες ως και αποκλειστικά για ενήλικους "成年" (seinen) (σέινεν)....
Χαρακτηριστικά εξωτερικά γνωρίσματα των άνιμε, είναι το ύφος που χρησιμοποιείται στον σχεδιασμό τους και ορισμένες τεχνικές. Οι χαρακτήρες στα άνιμε έχουν συνήθως αρκετά μεγάλα μάτια. Κάτι που βοηθάει πάρα πολύ στην έκφραση των συναισθημάτων. Με τα μάτια απεικονίζει ο σχεδιαστής των άνιμε την λύπη, χαρά, φόβο, οργή και οποιοδήποτε άλλο συναίσθημα των ηρώων του. Επίσης συνήθως δίνεται αρκετή σημασία στην λεπτομέρεια, έτσι ώστε τα σχέδια να είναι όσο το δυνατόν πιο ρεαλιστικά και όχι σουρεαλιστικά όπως συμβαίνει συνήθως στην δύση. Οι εκφράσεις ακόμα των ηρώων δεν είναι φυσιολογικές, αφού το πρόσωπο και άλλα χαρακτηριστικά του μεγεθύνονται ανάλογα με την περίσταση. Έτσι δεν θα είναι περίεργο το στόμα να ανοίγει διάπλατα και να καλύπτει το μισό πρόσωπο σε περιπτώσεις που ο ήρωας χαίρεται.
Οι ήρωες στα άνιμε δεν μοιάζουν επίσης τόσο πολύ με αυτούς που μας έχει συνηθίσει η Δύση, ή μάλλον καλύτερα η Αμερική. Δεν είναι ακραίες εκδόσεις των φύλων, με στενά κολλητά ρούχα που διαγράφουν το σώμα. Οι ήρωες είναι απλοί συνηθισμένοι άνθρωποι όπως εμείς. Οι οποίοι εργάζονται, πάνε σχολείο, ερωτεύονται, απογοητεύονται, ονειρεύονται όπως εμείς. Αυτοί οι συνηθισμένοι άνθρωποι όμως έχουν κάτι το ιδιαίτερο. Έχουν κάποια κρυφή μαγική δύναμη, ή γνωρίζουν κάποιο μαγικό πλάσμα ή έχουν πρόσβαση σε έναν άλλο κόσμο. Οι κακοί δεν είναι απόλυτοι, και οι καλοί δεν κάνουν μόνο καλό. Οι ήρωες πεθαίνουν, ή εξαφανίζονται και ξεχνιούνται. Αυτά τα λίγα και άλλα πολλά κάνουν τα άνιμε να ξεχωρίζουν.
Πηγη:
http://el.wikipedia.org/wiki/Άνιμε
