αντε ειπα να διαβασω ενα βιβλιο για να κανω την χαρη στον σαντο αυτο ειναι το πρωτο βιβλιο που θα ανοιξω στην ζωη μου και για αυτο θελω γνωμες αν λεει να ασχολειθω
Ανά διαστήματα εμφανίζεται ένας πραγματικά επίκαιρος συγγραφέας, όπως η Λένε Κόπερμπελ στη σειρά των βιβλίων της με την Αισχύντρα. Στις μέρες μας, με έντονο το στοιχείο της πολιτικής διαπλοκής, η ιδέα ότι υπάρχει κάποιος που μπορεί να αποκαλύψει την αλήθεια σε όλους μας είναι ιδιαιτέρως ελκυστική. Η Αισχύντρα είναι μια φιγούρα μέσα στην κοινωνία με την επίκτητη ικανότητα να αναγκάζει αυτούς που συναντούν το βλέμμα της να παραδέχονται τα σφάλματά τους και να βλέπουν καθαρά τις πράξεις τους. Το βλέμμα της Αισχύντρα είναι σαν ένα μικροσκόπιο της προσωπικότητας, που φιλτράρει και διογκώνει όλες τις φτηνές, κακόβουλες και κακοπροαίρετες πράξεις στη ζωή ενός ανθρώπου. Κανείς δεν το απολαμβάνει, αλλά η παραδοχή των κακών πράξεων μπορεί να λειτουργήσει λυτρωτικά.
Από τότε που διάβασα τα βιβλία με τις Αισχύντρα, έχω ευχηθεί πολλές φορές να εμφανιζόταν μια Αισχύντρα που θα ανάγκαζε πολιτικούς και στρατιωτικούς να λογοδοτήσουν για τις πράξεις τους. Αν μας ήταν αδύνατον να κοροϊδέψουμε τους εαυτούς μας και τους ανθρώπους γύρω μας με μισές αλήθειες, ο κόσμος θα ήταν αναμφισβήτητα πιο δίκαιος και με μεγαλύτερη ισότητα.
Τα βιβλία με τις Αισχύντρα είναι ιστορίες φαντασίας, και διαδραματίζονται στους γνώριμους κόσμους με δράκους, σπαθιά και κάστρα, όπου οι μάχες μεταξύ του Καλού και του Κακού δεν πραγματοποιούνται σε οθόνες τηλεόρασης ή υπολογιστή. Ενώ τα βιβλία δεν είναι μια ρεαλιστική αναπαράσταση του κόσμου που ζούμε, έχουν πολλά να πουν γι’ αυτόν: η αλήθεια ελέγχεται και διαφθείρεται από χαρισματικούς ηγέτες, και ο διαχωρισμός μεταξύ του Καλού και του Κακού είναι ιδιαιτέρως δύσκολος.
Η σειρά των βιβλίων αυτών προσφέρει μια δόση ενεργητικότητας και αισιοδοξίας, σε αντίθεση με την απάθεια που προκαλεί η σύγχρονη ζωή.
Ενώ τα βιβλία με τις Αισχύντρα δε βγάζουν ποτέ κήρυγμα, τοποθετούν έναν καθρέφτη μπροστά στα μάτια μας και μας προκαλούν να σκεφτούμε τις συνέπειες της πράξης και της απραγίας. Είναι συναρπαστικό να διαβάζεις αυτά τα βιβλία και, όταν τα τελειώνεις, τα σκέφτεσαι για καιρό. Με άλλα λόγια, έχουν όλα τα χαρακτηριστικά της κλασικής λογοτεχνίας.
Ανά διαστήματα εμφανίζεται ένας πραγματικά επίκαιρος συγγραφέας, όπως η Λένε Κόπερμπελ στη σειρά των βιβλίων της με την Αισχύντρα. Στις μέρες μας, με έντονο το στοιχείο της πολιτικής διαπλοκής, η ιδέα ότι υπάρχει κάποιος που μπορεί να αποκαλύψει την αλήθεια σε όλους μας είναι ιδιαιτέρως ελκυστική. Η Αισχύντρα είναι μια φιγούρα μέσα στην κοινωνία με την επίκτητη ικανότητα να αναγκάζει αυτούς που συναντούν το βλέμμα της να παραδέχονται τα σφάλματά τους και να βλέπουν καθαρά τις πράξεις τους. Το βλέμμα της Αισχύντρα είναι σαν ένα μικροσκόπιο της προσωπικότητας, που φιλτράρει και διογκώνει όλες τις φτηνές, κακόβουλες και κακοπροαίρετες πράξεις στη ζωή ενός ανθρώπου. Κανείς δεν το απολαμβάνει, αλλά η παραδοχή των κακών πράξεων μπορεί να λειτουργήσει λυτρωτικά.
Από τότε που διάβασα τα βιβλία με τις Αισχύντρα, έχω ευχηθεί πολλές φορές να εμφανιζόταν μια Αισχύντρα που θα ανάγκαζε πολιτικούς και στρατιωτικούς να λογοδοτήσουν για τις πράξεις τους. Αν μας ήταν αδύνατον να κοροϊδέψουμε τους εαυτούς μας και τους ανθρώπους γύρω μας με μισές αλήθειες, ο κόσμος θα ήταν αναμφισβήτητα πιο δίκαιος και με μεγαλύτερη ισότητα.
Τα βιβλία με τις Αισχύντρα είναι ιστορίες φαντασίας, και διαδραματίζονται στους γνώριμους κόσμους με δράκους, σπαθιά και κάστρα, όπου οι μάχες μεταξύ του Καλού και του Κακού δεν πραγματοποιούνται σε οθόνες τηλεόρασης ή υπολογιστή. Ενώ τα βιβλία δεν είναι μια ρεαλιστική αναπαράσταση του κόσμου που ζούμε, έχουν πολλά να πουν γι’ αυτόν: η αλήθεια ελέγχεται και διαφθείρεται από χαρισματικούς ηγέτες, και ο διαχωρισμός μεταξύ του Καλού και του Κακού είναι ιδιαιτέρως δύσκολος.
Η σειρά των βιβλίων αυτών προσφέρει μια δόση ενεργητικότητας και αισιοδοξίας, σε αντίθεση με την απάθεια που προκαλεί η σύγχρονη ζωή.
Ενώ τα βιβλία με τις Αισχύντρα δε βγάζουν ποτέ κήρυγμα, τοποθετούν έναν καθρέφτη μπροστά στα μάτια μας και μας προκαλούν να σκεφτούμε τις συνέπειες της πράξης και της απραγίας. Είναι συναρπαστικό να διαβάζεις αυτά τα βιβλία και, όταν τα τελειώνεις, τα σκέφτεσαι για καιρό. Με άλλα λόγια, έχουν όλα τα χαρακτηριστικά της κλασικής λογοτεχνίας.
