Νιώθω την ηθική υποχρέωση να κάνω ένα αφιέρωμα στο συγκρότημα που με μεγάλωσε και που μου έμαθε ουσιαστικά το ότι να βρίζεις και να προσβάλλεις στο ίντερνετ μπορεί να είναι διασκεδαστικό όχι επειδή είμαι αγενής και ανάγωγος αλλά επειδή οι λέξεις έχουν όση δύναμη επιλέγεις να τους δώσεις εσύ. Το Πλοκάμι του Καρχαρία δεν είναι μια μπάντα αλλά μια ιδέα και η μετενσάρκωση της καφρίλας σε μια εποχή που την χρειαζόταν... Σε ευχαριστώ λοιπόν "Πλοκάμι" που με μεγάλωσες και με έκανες άνθρωπο...
Το 1998 δυο φίλοι που απολάμβαναν τις καταχρήσεις της ζωής κάθισαν μπροστά από ένα τζάκι και έγραψαν ένα τραγούδι εν ονόματι “Καταζητούμενος” το οποίο απέσπασε καλές κριτικές. ‘Έχοντας την ψυχολογική υποστήριξη φίλων, ο ένας από τους δυο (Κώστας Δαλδαβάνης, φωνή) έφτιαξε άλλα εννιά τραγούδια με τη βοήθεια ενός πανάρχαιου προγράμματος (Fast tracker) το οποίο λειτουργούσε σε περιβάλλων Dos. Κυκλοφόρησε από χέρι σε χέρι και ως το ’01 βγήκαν άλλα δύο cd. Υπήρξαν πολλές ανακατατάξεις στη σύνθεση και απ ό,τι φαίνεται θα συνεχίσουν να υπάρχουν.
Ο Κώστας έπαιξε με διάφορα είδη συγκροτημάτων (“Cinder Μind” metal, “Concrete” metalcore, “Παράλια όρη” prog rock ως ντράμερ) μέχρι που τα παράτησε όλα και έφυγε για να σπουδάσει. ‘Εγραψε ένα πλοκάμι cd “Mεγαλο το όνομα του” το οποιο ειχε πολλές death επιρροές και σε μεγάλο βαθμό υβριστικό στίχο. Φαν αυτού του cd ήταν ο Εκτορας Τσολάκης ο οποίος μπήκε στο line-up του Πλοκαμιού. Αμέσως μετά το πλοκάμι έκοψε 500 cd (“Αηκεγ I Miss U” στο οποίο τα πιο πολλά κομμάτια είχαν digital guitars) με τη “Eurodisc” τα οποία τα μοίραζε στο δρόμο σε περαστικούς ή τα πούλαγε πέντε ευρώ σε όσους ήθελαν να το αγοράσουν. To cd το πήρε στα χέρια του ο “Atlantis FM” ο οποίος άρχιζε και το έπαιζε και.μετά από λίγους μήνες έγινε και η συμφωνία για προώθηση του cd πανελλαδικώς. ‘Ετσι το ’05 βγήκε το πρώτο ομώνυμο cd το οποίο είχε εννιά κομμάτια από το “Αηκεγ I Miss U”, τέσσερα καινούρια και πέντε βίντεο.
Προσπαθώντας να ορίσει κανείς αυτό που είναι το πλοκάμι του καρχαρία, είναι σίγουρο πως θα πέσει σε πολλές παγίδες, αρκετές φορές θα του έρθουν αυθόρμητα ρήσεις του Πυθαγόρα ή του Αριστοτέλη σχετικά με την οριοθέτηση της αλήθειας και της πνευματικότητας καθώς και το πως αυτή αποδεσμεύεται ως τέχνη και αφήνει τα αποτυπώματα της στο σύμπαν κάνοντας το παρόν ταυτόσημο με το αφερέγγυο μέλλον.
