Συγγνώμη για την καθυστέρηση.
Για αρχή να πω πως ο αλ έδωσε κάποια πολύ καλά επιχειρήματα υπέρ των ταινιών,τα οποία και δεν τα αντέκρουσε κανένας,κι επίσης κι εγώ πιστεύω πως ισχύουν.
Η ταινία παίζει σε άλλο επίπεδο από την σειρά.είναι πολύ μπροστά σε επίπεδο παραγωγής και μπάτζετ και είναι πολύ μπροστά και σε ό,τι αφορά και το ανθρώπινο προσωπικό που ασχολείται για να βγει μια ταινία.από ηθοποιούς και σκηνοθέτες,μέχρι cinematographers και special effects.
Η ταινία είναι πιο μεστή,έχει κάτι να πει(τώρα γενικά δεν θα κάτσω να γράψω για τις σαβούρες που έχουν βγει σε ταινίες και σειρές,εκεί btw άνετα νικάν οι ταινίες σε αθλιοτητα),και πίσω από αυτήν κρύβεται συχνά το όραμα ενός ανθρώπου που είναι καλλιτέχνης(επίσης δεν μας νοιάζει αν όλοι μπορούν να αντιληφθούν τι θέλει να πει ο κάθε σκηνοθέτης κ.τ.λ.),επομένως η ταινία εξυψώνεται σε ένα στάδιο τέχνης.
Εν συνεχεία,και η ιστορία του κινηματογράφου από μόνης της είναι εντυπωσιακή,το ποιά στάδια πέρασε ανά τους καιρούς,τι επιτρεπόταν να δείξεις ανά τις εποχές αλλά και τι ενδιέφερε τον κόσμο ανά τους καιρούς ώστε να φτάσει να προβληθεί και στον κινηματογράφο είναι πράγματα αξιοσημείωτα.επίσης το τι κινηματογράφο παράγει και η κάθε χώρα είναι σημάδι πολιτισμικής κληρονομιάς,ένα πρώτο βήμα για να γνωρίσεις την εκάστοτε χώρα.
Για να περάσω στις σειρές,αυτές έχουν περάσει σε ένα στάδιο άνθησης άντε να πω τα τελευταία..10(;) χρόνια.εννοείται πως και πριν βγαίναν σειρές και μάλιστα καλές,αλλά τα τελευταία χρόνια είναι που έχουν κάνει οι σειρές στροφή προς τα στάνταρς ποιότητας του κινηματογράφου.υψηλή παραγωγή,καλύτεροι ηθοποιοί και καταξιωμένοι σκηνοθέτες και σεναριογράφοι από το χώρο του κινηματογράφου εμπλέκονται όλο και πιο πολύ στις σειρές,γιατί και οι σειρές έχουν πια κάτι να δώσουν καλλιτεχνικά.
Ωστόσο λίγες είναι οι σειρές που κάνουν τα πράγματα με βάση αυτό που ο δημιουργός τους είχε εξ'αρχής στο μυαλό του.πολλές φορές δυστυχώς το παιχνίδι χάνεται υπέρ του χρήματος και η σειρά ξεχειλώνει,επαναλαμβάνεται και καταλήγει σούπα,ένας κακός εαυτός αυτού που ήταν αρχικά.ναι,σίγουρα άλλη η δομή του ενός και άλλη του άλλου μέσου,αλλά πόσες ιστορίες δηλαδή χρειάζονται 7+ κύκλους από ~13 επεισόδια ο καθένας(μην πω παραπάνω,όπως ήταν πιο παλιά) για να πουν μια ιστορία με αρχή,μέση και τέλος.τώρα τελευταία κι αυτό φαίνεται να έχει αλλάξει,με τις σειρές είτε να αποκτούν λιγότερα επεισόδια ανά σεζόν και φυσικά λιγότερες σεζόν(χαρακτηριστικό παράδειγμα οι βρετανικές),είτε να αλλάζει εξ'ολοκλήρου το στορυ,και καμιά φορά και οι ηθοποιοί,από σεζόν σε σεζόν.
Οπότε θα έλεγε κανείς πως ποιοτικά θεωρώ τις ταινίες ανώτερες των σειρών,κι έτσι είναι..
ΑΛΛΑΜέσα ακριβώς από αυτή τη φόρμα των σειρών,δηλαδή των ίδιων ανθρώπων να ερμηνεύουν αγαπημένους χαρακτήρες για πολλά χρόνια και να βλέπεις το πέρασμα του χρόνου μέσα από αυτούς,των ίδιων γνώριμων τοποθεσιών,του οικείου κλίματος που σου προσδίδει μια σειρά όταν την παρακολουθείς για χρόνια και το δέσιμο που αναπτύσσεις με αυτούς τους χαρακτήρες,εγώ αγάπησα τις σειρές(για την ακρίβεια κάποιες σειρές,αλλά εδώ κάνουμε γενική σύγκριση) παραπάνω από τις ταινίες,και αγάπησα τις καταστάσεις που προέκυπταν κάθε φορά και μου δημιουργήθηκαν συναισθήματα πιο ισχυρά από την πλειονότητα τουλάχιστον των ταινιών που έχω δει.
Επομένως,ακριβώς αυτή η δομή των σειρών,που πολλές φορές καταλήγει ένα άνευ προηγουμένου άρμεγμα της αγελάδας,με έκανε να δω πολλές σειρές και με κάνει να θέλω να δω ακόμα περισσότερες,γιατί αν η συνταγή είναι επιτυχημένη και οι ισορροπίες κρατηθούν μέχρι τέλους,θα ξέρω πως θα έχω κερδίσει ακόμα περισσότερες αγαπημένες αναμνήσεις στις οποίες θα μπορώ να επιστρέφω οποιαδήποτε στιγμή θελήσω και να ξαναζήσω τα συναισθήματα που μου χάρισαν.
- Σπόιλερ:
σειρές